تحلیل رابطه سرمایه اجتماعی و نگرش زیست محیطی مردم روستایی: مورد بخش مرکزی شهرستان دنا

دستیابی به اهداف توسعه پایدار روستایی بدون وجود حد مطلوبی از سرمایه اجتماعی محقق نخواهد شد. از طرف دیگر، پسوند پایدار در توسعه پایدار روستایی با محیط گرایی و رویکرد زیست محیطی به توسعه آمیخته است و راه حل بحران های زیست محیطی تغییر نگرش انسان می باشد. بنابراین با توجه به اهمیت دو مسئله سرمایه اجتماعی و نگرش زیست محیطی در توسعه پایدار روستایی، هدف تحقیق حاضر تحلیل رابطه سرمایه اجتماعی و نگرش زیست محیطی می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل 2500 سرپرست خانوار روستایی بخش مرکزی شهرستان دنا بود که براساس جدول کرجسی و مورگان، اندازه نمونه 300 سرپرست خانوار تعیین شد. نمونه گیری به صورت خوشه ای چند مرحله ای انجام گرفت. ابزار تحقیق، پرسشنامه بود و روایی پرسشنامه با استفاده از نظرات متخصصان توسعه روستایی و پایایی سوالات با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تأیید شد. نتایج آزمونt  تک نمونه ای نشان داد در بین 5 مولفه سرمایه اجتماعی، 4 مولفه اعتماد اجتماعی، انسجام اجتماعی، هنجار اجتماعی و مشارکت اجتماعی به طور معنی داری از حد متوسط بالاتر و مولفه شبکه اجتماعی به طور معنی داری از حد متوسط پایین تر بود. هم چنین، بین 5 بعد نگرش زیست محیطی، ابعاد محیط‌گرایی، تعادل و بحران محیطی به طور معنی داری بالاتر از حد متوسط و 2 بعد محدودیت در رشد و انسان محور به طور معنی داری پایین تر از حد متوسط بودند. نتایج آزمون ضریب هم بستگی پیرسون نیز نشان داد بین دو متغیر نگرش زیست محیطی و سرمایه اجتماعی رابطه ای وجود نداشت.